پرخاشگری و تحقیر و توهین دفاع از حق نیست بلکه از بین بردن حق طرف مقابله در واقع مقابله به مثله نه اعاده حق، معمولاً کسانی که در ارتباطشون مهارت دفاع از حقوق خودشون رو ندارند یا اینکه مهارتش رو دارند فقط از طرف مقابل بیش از اندازه حمایت میکنند و خودشون رو نادیده میگیرند به این امید که معلومه اونها دارن چه گذشتی میکنند ولی بعد از جمع شدن احساسهای مغبون شدن کلکسیونی از تمبرها رو به جریان در میارن که گاهاً این تمبرها مربوط به این فرد و این موضوع هم ممکنه نباشه و همه رو یکجا تخلیه میکنند این سیکل تکراری ممکنه بارها در زندگی فرد اتفاق بیفته و عادت بشه اما همیشه او خودش رو محق میدونه به دلیل اینکه احساس میکنه که به اندازه کافی لطف کرده و کم لطفی دیده بنابراین حقشه که این رفتار رو بکنه و کلکسیون تمبرش رو نقد بکنه و با تخلیه اون سر فرد یا موضوع بیتناسب رفتار کنه معمولاً هزینه بیشتری در بر داره این کار چه به لحاظ آسیبهای روانی و فشارهای عصبی که به جسمش وارد میشه و چه به لحاظ آسیبی که ممکنه به طرف مقابل وارد بکنه و معمولاً نتیجه مورد نظر حاصل نمیشه یا به میزانی که انتظار داره نمیتونه طلبهاشو وصول بکنه برای این افراد رعایت این نکات حتماً لازمه:
۱- نه گفتن مناسب و به جا را باید تمرین بکنند و به هر شرایطی با بیتفاوتی بله نگن، همکاری نکنند و در مقابل راهکار مناسبتری ارائه دهند.
۲- در زمانهایی که نیاز به اعتراض واقع بینانه در شرایط لازم هست پشت گوش ننداز و به مناسبترین و موثرترین شیوه بیانش کنند.
۳- لطف بیش از حد را ترک کنند چون خیلی از موارد طرف مقابل نه منتظر اون لطفه و نه گاهاً درکی از اون لطف داره هرجا که میخوان لطف کنن مطمئن باشند که طرف مقابل به این لطف احتیاج داره و خدمتی به او محسوب میشه و در عین حال خودشون هم تمایل به انجام اون لطف داشته باشند و زیر فشار نباشند.
۴- نظرشون رو هر جایی که لازمه مستقیم و رسا بدون قضاوت و مقایسه بیان کنند.
«در طی این روند عزت نفس و اعتماد به نفس فرد بالاتر میره و حال بهتری پیدا میکنه»
در بعضی از این موارد فرد جرات خود ابرازی مناسب را نداره که طبیعتاً باید بیاموزه ولی در بعضی از موارد فرد به خوبی جرئت داره فقط ملاحظهگری بیش از حد سالم و لازم رو به کار میگیره و در واقع به طرف مقابلش فرصت بیش از اندازه میده به امید اینکه بفهمه و حمایتش میکنه تا رشد کنه که از موضع توانمندی فرد میاد اما راهکار مناسبی برای رسیدن به هدف مورد نظر نیست بلکه انگار که با دست خودش این پیام رو به طرف مقابل میده؛ من صبورم توان بالایی دارم و هر کم لطفی تو را با سازگاری و محبت پاسخ میدم در هر حال این رفتار غیر سازنده است و باید تغییر کند تا شرایط تغییر و رشد را فرد برای خودش فراهم کنه.